In retail geldt het als heilig huisje: de deur moet open, anders komt er niemand binnen. Maar op rustigere locaties klopt dat dogma niet. Daar draait het niet om verleiden, maar om bevestigen. Niet om impuls, maar om intentie. En dan verandert de rol van die deur radicaal.
Bij lage passantenstroom doet een open deur bijna niets. De fysieke drempel is weg, maar de mentale drempel blijft volledig staan. Shoppers twijfelen dan vooral: “Hoor ik hier te zijn? Wat voor winkel is dit?”
In dat moment wegen herkenning, duidelijkheid en vertrouwen veel zwaarder dan een deur die uitnodigend zou moeten zijn.
Gedragswetenschap laat zien waarom: mensen stappen alleen spontaan ergens binnen als hun brein in één oogopslag begrijpt wat het is en voor wie het is. Op drukke plekken helpt een open deur omdat het letterlijk de instap vereenvoudigt. Maar in een rustige straat is de barrière geen fysieke, maar een mentale. Een open deur verandert niets aan die twijfel.
En er speelt nog iets: in een lege straat ontbreken sociale signalen. Mensen zoeken onbewust naar bewijs dat een winkel “veilig” en relevant is. Dan werkt social proof binnen beter dan buiten. Beweging, licht, een begroeting — kleine signalen die aangeven: “Hier gebeurt iets goeds.”
Wat betekent dat voor jouw drogist?
Een open deur maakt weinig verschil. Wat telt: een sterke belofte aan de gevel, transparantie (glas + licht), en zichtbare activiteit binnen. Die elementen zorgen voor mentale toegankelijkheid en het signaal: “Hier moet je zijn.”
Wat kun je doen?
Gebruik een automatische deur met welkom-tekst. Verlicht de voorzone. Zorg voor zicht op mensen. En activeer één heldere belofte aan je gevel (bijv. “Snel advies bij verkoudheid”).
Kortom: sluit het dogma, open de mindset. Soms geeft een gesloten deur meer vertrouwen dan een open zonder belofte… en het scheelt nog energie(kosten) ook!
Deze foto is spontaan gemaakt. Precies zoals de shopper het ziet. Niet geregisseerd, geen verborgen bedoelingen. Gewoon eerlijk zoals het is.
