De column onder de titel ‘Zorgwekkend’ trok om een paar redenen mijn aandacht. Ten eerste omdat vrij trefzeker de gang der dingen wordt beschreven en gelijktijdig omdat er zorgelijk naar terminologie en definities van begrippen wordt gekeken.
Met dat eerst heb ik natuurlijk geen moeite. Maar dat laatste is niet terecht, over the top, een gepasseerd station en niet essentieel voor de toekomst.
Wel zorgwekkend is dat niet meer drogisten zich afwenden van de term ‘drogist’: dit is een gedevalueerde benaming voor een cluster van retailers die zich allemaal bezighouden met het vertroebelen van de inhoud.
Verzamelnaam
Vroeger was een drogist de vrouw/man/winkel waar je terechtkon voor advies, aandacht en zorg. Tegenwoordig is het een verzamelnaam. Als je in een winkelstraat vraagt naar een drogist, word je inderdaad vrij eenvoudig doorverwezen naar Kruitvat of Etos. Helemaal niets mis mee: dat proces heeft zich voltrokken en is onomkeerbaar. Als je echter in een winkelstraat vraagt naar een ‘echte drogist’ of een ‘adviesdrogist’, dan gebeurt er iets anders: de kans is dan redelijk groot dat men zegt: ‘die is er niet meer hier in deze buurt’. En dat is dus wel weer zorgwekkend.
Diezelfde persoon zou wellicht de neiging hebben om je door te verwijzen naar Holland & Barret of een Gezond & Wel-winkel. Maar dat is dan kennelijk weer niet de match die wordt gemaakt met de ‘echte drogist’ of ‘adviesdrogist.
Longtail
Het wordt dus tijd dat er ook op A1-locaties ruimte wordt gecreëerd voor winkels die aan die terminologie voldoen.
Overigens hoeft er dan inderdaad niet per saldo ‘drogist’ op de gevel te staan. Als die winkel maar wordt geassocieerd met advies over zelfzorg in de breedste zin van het woord, dan is de associatie met ‘echte drogist’ snel gemaakt.
Het probleem is echter dat ook nu nog de A1-locaties onbetaalbaar zijn. Dat kun je echter oplossen door te focussen op longtail-concepten op kleinere locaties. Dat is hoe dan ook de toekomst.
(Overigens moet een zichzelf respecterende ‘drogist’ een enorm assortiment ter beschikking hebben om al zijn klanten tailormade te kunnen bedienen. Dat is hoe dan ook niet meer haalbaar.)
Scherpe keuzes
Zorgwekkend is het dat veel drogisten – of zo je wilt ‘vakdrogisten, adviesdrogisten en echte drogisten’ – nog geen scherpe keuzes hebben gemaakt en door blijven modderen in het troebele midden van de markt, met de branchvreemde toeters en bellen om omzet te genereren. Je moet bedenken dat het niet meer geloofwaardig is om eerst de nageltjes van oma te lakken om daarna met opa naar de gezonde hoek te gaan en met dezelfde passie en overtuiging zijn cholestorolellende door te nemen. Das war einmal.
Ik zou me over de intrinsieke inhoud van het woord ‘drogist ‘niet druk maken. Who cares! Ik zou met wel drukmaken over de positionering en invulling die de echte drogist moet innemen. En het is genoegzaam bekend hoe ik daarover denk.
