Geen aanleiding om afleverstatus zelfzorgmedicijnen te veranderen

Na onderzoek concludeert het CBG, op verzoek van de minister van VWS, dat de indeling van de afleverstatus van zelfzorgmedicijnen niet verandert. Het onderzoek werd uitgevoerd vanwege zorgen over de juiste indeling van deze medicijnen na aanpassing van de wet, waarbij digitale voorlichting mogelijk wordt gemaakt. Het CBG benadrukt dat digitalisering kansen biedt om het juiste gebruik van geneesmiddelen te bevorderen.

Onderzoek naar afleverstatus

Het onderzoek heeft zich gericht op zelfzorgmedicijnen zoals pijnstillers (NSAID’s), slaapmiddelen (melatonine), laxeermiddelen, maagzuurremmers en neusspray (xylometazoline). Het doel was om te beoordelen of er sprake was van verkeerd gebruik of misbruik. In samenwerking met het Bijwerkingencentrum Lareb zijn trends in meldingen van bekende en mogelijk nieuwe bijwerkingen van deze medicijnen geanalyseerd. Daarnaast is relevante informatie, zoals veiligheidsrapportages, meldingen en wetenschappelijke literatuur, bestudeerd. Op basis hiervan is er geen reden gevonden om de huidige indeling te wijzigen. Er was ook beperkte tot geen informatie beschikbaar over verkeerd gebruik of misbruik van deze middelen. Het CBG concludeert dat de huidige afleverstatus van deze medicijnen gerechtvaardigd blijft en dat ze bedoeld zijn voor kortdurend gebruik.

Bevorderen van goed gebruik

Volgens het CBG biedt digitalisering in de zorg juist mogelijkheden om het juiste gebruik van geneesmiddelen te bevorderen. Hierdoor kan betrouwbare, onafhankelijke en actuele informatie over medicijnen op een begrijpelijke en overzichtelijke manier direct beschikbaar worden gesteld, zowel bij fysieke als online verkooppunten van zelfzorgmedicijnen. Dit kan in de toekomst bijdragen aan een verbeterde voorlichting. Het CBG benadrukt echter dat er aandacht moet worden besteed aan de 2,5 miljoen laaggeletterde Nederlanders die moeite hebben met lezen en schrijven.

Daarnaast heeft het CBG de autoriteit om te bepalen waar zelfzorgmedicijnen zonder recept verkocht mogen worden in Nederland. Dit kan variëren, bijvoorbeeld alleen bij de apotheek, alleen bij de apotheek en drogist, of overal, zoals supermarkten of benzinestations.