Ik ben me ervan bewust: ik ben een eigenwijze, pedante en betweterige columnist. Ik heb een mening en een visie op onze branche en ik neem geen blad voor de mond. Dat komt soms hard aan.
En dus vind ik dat als ik inzie dat ik het fout heb, ik daar ook ruiterlijk voor uitkom. Zoals nu. Gelukkig ben ik érg blij met mijn verkeerde inschatting!
Veegwet
Deze week is de nieuwste editie van who-cares bij u in de bus gevallen. Zoals gebruikelijk met een column van mijn hand. Deze keer schreef ik een, ik erken het, nogal vilein stukje over de drogistenbranche en verklaarde ik waarom de veegwet er in de Eerste Kamer inclusief artikel 62 is doorgejast. Want dat namen we met z’n allen aan. Maar tussen het schrijven van dat stukje en de publicatie ervan gebeurde er iets wonderlijks: de veegwet werd er NIET doorgejast.
De kans daartoe was staatsrechtelijk gezien zeer klein. Maar intussen is de Kamer van politieke samenstelling veranderd en nam de godzijdank nu demissionaire minister, die binnenkort gaat organiseren dat er weer voldoende IC’s komen, tijdens de kamervragen over artikel 62 een hele starre houding aan, met kulargumenten. En daar trapte de nieuwe Kamer gelukkig niet in!
Lobbywerk
Mede omdat ik enkele brandbrieven over die veegwet heb gechreven, werd ik naar aanleiding van dit feit via mail- en appverkeer vele malen gefeliciteerd. Alsof het een persoonlijke overwinning was!
Mijn brief destijds was een geregisseerde actie die heel wat publiciteit losmaakte. Maar in het grote geheel is vooral door het lobbywerk van het CBD het grootste deel de buit binnengehaald. Waarvoor veel bewondering mijnerzijds.
Twee richtingen
De rest van mijn column? Die blijft fier overeind, ook al heb ik daar niet overal vrienden mee gemaakt. Sterker nog: de branche kan de komende jaren (want zo lang zal een nieuw, plenair te behandelen wetsvoorstel op zich laten wachten) twee richtingen in denken en doen. De eerste is: we gaan over tot de orde van de dag. De tweede: we laten de komende jaren in daad en beeldvorming zien dat we het waard zijn om een nuldelijns-speler te worden in de zorg.
De keus is geheel aan u.
Met alle middelen
Verder beeld ik me in dat de geneesmiddelenleveranciers, die dachten een flinke distributieslag te maken dankzij deze wet, in een sacherijnige spoedvergadering hun strategie moeten herzien. Ik adviseer ze om, met alle marketingmiddelen die ze hebben, weer te gaan acteren in het belang van de drogisterijbranche. Alle stakeholders moeten nu aan de bak om de drogist als onderdeel van de zorgketen te profileren. Maar dan moet er wel veel anders.
Harry Piet
