Nog steeds, zoveel jaren nadat de EFSA vastlegde wat je wel en niet mag communiceren over gezondheidsclaims van producten, blijkt hoe weinig sommigen in onze branche ervan afweten. Kort en goed: inhoudelijke informatie mag niet voorkomen in de buurt van daarop aansluitende commerciële informatie. Ik merk niet dagelijks, maar wel met enige regelmaat dat drogisten of leveranciers die regels soms veel te ruim interpreteren, uitgaan van verouderde informatie, of uitgaan van ‘horen’ zeggen. Het gevolg is soms torenhoge boetes.
Ikzelf heb er jaren terug een workshop van de NPN over gevolgd, en zelfs toen was het me allemaal niet helemaal duidelijk. Ik geef u hieronder 4 manieren waarop u zich enorme kosten kunt besparen. Maar als u denkt dat u het beter weet, dan hoor ik dat graag!
1 “Wetenschappelijke informatie over de werking van stoffen is feitelijk juist, en mag dus altijd gecommuniceerd worden.” FOUT. Als je die informatie koppelt aan (of in de buurt plaatst van) specifieke productenverkoop, dan kun je
op een boete rekenen. Alleen als producten zèlf voldoen aan de EFSA-regels, is die koppeling toegestaan. Maar in dat geval staat het product geregistreerd als medicijn.
2 “Bovenstaande geldt alleen voor je communicatie met de consument.”
FOUT. Sinds enkele jaren moet ook de communicatie tussen leverancier en retailer aan deze eis voldoen. Er wordt dus geen verschil meer gemaakt.
3 “Dit geldt alleen voor geschreven informatie. In jouw gesprek met de klant mag je best je inzichten delen.”
FOUT. Als je dat gesprek onvermoed voert met of op hoorafstand van een inspecteur, dan hang je alsnog.
4 “Je wist dit niet, en fouten worden gemaakt. Dus werk meteen mee en verwijder je communicatie, en beloof het nooit weer te doen.”
HELAAS. De boete zul je toch gewoon moeten betalen, ook al ben je te goeder trouw.
Antal Giesbers
